دیار بیجار گروس در گذر زمان

دوره ساسانیان یکی از دروه های پرفراز و نشیب دیار گروس است که وجود آثار تاریخی در این دوره گواه این سخن است.

به گزارش خبرنگار بیجار بام ایران، منطقه ای گروس بخشی از سرزمین ایران است که دارای گذشته پرفراز و نشیب و تاریخی بوده است.

شهرستان بیجار با قدمت هفت هزار ساله دارای آثار تاریخی، جاذبه های دیدنی و سنتی فراوانی است که به علت عدم اطلاع رسانی دقیق از طرف مسئولین ذی ربط این آثار به صورت مهجور در گوشه و کناره این شهرستان باقی مانده است.

این شهر به لحاظ  داشتن قدمت تاریخی  و مناظر طبیعی و جغرافیای خاص خود از مکان های دیدنی و جذاب برخوردار است که در اقصی نقاط این شهرستان پراکنده است.

قلعه تاریخی قمچقای که نماد قدمت دیار بیجار گروس است  از جاذبه های دیدنی و شگفت انگیز هزاره سوم قبل از میلاد مسیح می باشد که در عهد مادها ، پارتها وساسانیان به عنوان پناهگاه استراتژیک از آن استفاده می شده است.

متاسفانه برخی از اهالی دیار گروس علی الخصوص جوانان با دوران های تاریخی و جاذبه های آن هنوز آشنا نیستند و علت اصلی آن عدم معرفی صحیح دیار بیجار گروس با قدمت بیش از هفت هزار سال به آنان است.

بررسی تاریخی آن،کوششی برای شناساندن این منطقه و حوادث آن است،با بررسی تاریخ معاصر ایران بر ما روشن می گردد که گروس هم از حوادث دوران معاصر به در نبوده به گونه ای که در انقلاب مشروطیت فعالانه حضور داشتند و در جریان فتح تهران ،نقش بسیار مهمی ایفاء کرده اند.

دیار بیجار گروس در جنگ اول و دوم جهانی خسارت فراوانی دیده و تقرییا نیمی از جمعیت خود را از دست داد و همین عامل رکود این منطقه گردید.

طبق اسناد موجود در کتاب “بیجار گروس در گذرگاه تاریخ”نوشته محمد مریوانی ،در جنگ های ایران و روم در زمان پادشاهی خسرو پرویز،عاقبت لشکریان رومی منطقه ی کردستان را اشغال کردند و در حمله ی هراکلیوس سپاه ساسانی با شتاب عقب نشینی کرد و به سمت جنوب آذربایجان به راه افتاد و از ناحیه ی اردلان گذشت و به کوه ههای زاگرس رسید.

هراکلیوس در پائیز سال ۶۲۷ م بی هیچ مانعی وارد ایران شد و بنای پیشرفت گذاشت و از کوه ههای زاگرس گذشت.

در جریان این حمله،منطقه ی کنونی گروس نیز به تصرف رومیان درآمد و آنان را به قتل و غارت در این منطقه چون سایر نواحی متصرفی خود پرداختند.

یکی از آثار باستانی بیجار گروس که مورد استفاده ساسانیان قرار گرفت قلعه تاریخی قمچقای بود و بیشترین ویرانی این اثر تاریخی در این زمان رخ داده است.

قلعه تاریخی چنگیز قلعه یا (دنس قلا) در پنج کیلومتری غرب شهر بیجار یکی دیگر از آثار باستانی است که در دوران ساسانی و بعد از آن مورد استفاده قرار گرفته است.

این اثر تاریخی متعلق به دوران قبل از اسلام می باشد و گویا در دوران مغولان نیز مورد توجه قرار گرفته و به همین دلیل به آن چنگیز قلعه نیز گفته می شود.

قلعه تاریخی چنگیز قلعه دارای طول بسیار زیاد و عرض کمی است که در قسمت مرکزی آن یک آب انبار وجود دارد که از وجود کوه تراشیده شده و بدنه داخلی آن با آجر پوشیده شده است.

این قلعه دارای گذرگاه های مخفی و راه های فراری است که شاید بعنوان راه مخفی برای ساکنان قلعه بوده است.

یکی از جلوه های زیبای این قلعه تاریخی،سنگ چینی نمای داخلی این دیوار است که چنان ماهرانه صورت گرفته که گویا در همین چند سال اخیر آن را بنا نهاده اند.

قلعه باستانی قزقلعه سی(قلعه دختر) اثری دیگر از دوران ساسانیان در بیجار است که در نزدیکی روستای حسن تیمور بر روی کوه های چنگ الماس قرار گرفته است.

در حال حاضر از این قلعه آثاری به صورت دیوارهای قطور که با سنگ و ملات ساروج ساخته شده نمایان است. متاسفانه مورد کاوش قرار نگرفتن این تپه ها و قلعه های جا مانده از دوران ساسانی موجب ناشناخته ماندن آن شده است.

روستا و کوه گراچقا و وی نسار از دیگر آثار مربوط به دوره ساسانیان در بیجار گروس است.

راه ارتباطی آذربایجان بزرگ به پایتخت ساسانی(تیسفون) در غرب ایران بوده و حتی با ورود اسلام به ایران،منطقه ی گروس همچنان به عنوان مسیر عبور کاروان های زائرینی که از آذربایجان راهی عتبات عالیات بوده اند نقش بسیار مهمی را ایفاء کرده است.

منبع:

http://bijarbameiran.com/news/4356/%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D9%88%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D8%B0%D8%B1-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86.html